Zes werkende strategieën in het onderwijs
Er is een nieuw – vrij vernietigend – verslag door de Amerikaanse Nationale Raad voor Docentkwaliteit over de lesboeken die gebruikt worden om leraren op te leiden in de Verenigde Staten. De essentie van het rapport: de schoolboeken leren docenten niet wat ze moeten weten.
Maar nog interessanter is dat de onderzoekers zich gericht hebben op 6 bewezen strategieën die werken (die vaak niet worden genoemd of slechts kort in de leerboeken worden onderzocht).Wat zijn die 6 strategieën en heb jij ze?
De eerste twee helpen studenten nieuwe informatie op te nemen:
- Beelden aan woorden koppelen.
Jong of oud, iedereen ontvangt informatie via twee primaire wegen – auditief (voor het gesproken woord) en visueel (voor het geschreven woord en grafische representatie).De leerlingen leren meer als nieuwe informatie op beide manieren uitgelegd wordt. - Het koppelen van abstracte concepten aan concrete voorstellingen.
Leraren moeten concrete voorbeelden geven die overkoepelende ideeën verhelderen en ook uitleggen hoe de voorbeelden en grote ideeën met elkaar verbonden kunnen worden.
De volgende twee zorgen ervoor dat leerlingen verschillende informatie met elkaar verbinden, om zo hun begrip te verdiepen:
- Het stellen van indringende vragen.
Aan leerlingen vragen: ‘waarom’, ‘hoe’, ‘wat als’ en ‘hoe weet je” verplicht hen hun kennis van de belangrijkste ideeën te verduidelijken en deze ideeën aan elkaar te koppelen. - Herhaaldelijk problemen met hun oplossingen gegeven en problemen die de leerlingen moeten oplossen afwisselen.
Uitleg bij problemen met de oplossing gegeven helpt leerlingen de onderliggende principes te begrijpen, waardoor ze voorbij de methodes voor probleemoplossing gaan.
De laatste twee helpen studenten onthouden wat ze geleerd hebben:
- Het verspreiden van de praktijk.
Studenten moeten meerdere malen materiaal oefenen na het te hebben geleerd, met elke oefening of verslag weken of zelfs maanden van elkaar gescheiden. - Evalueren om retentie te verhogen.
Naast van de waarde van de formatieve evaluatie (om een leraar te helpen beslissen waarover les te geven) en summatieve evaluatie (om te bepalen wat de leerlingen geleerd hebben), helpt evaluatie die leerlingen aanspoort om informatie die eerder geleerd is opnieuw op te roepen om deze informatie te laten blijven hangen.
Vrij vertaald naar een artikel van The Economy of Meaning.